Inge? Ben jij het? *wrijft in ogen* Ja, joehoe! *zwaai* Ik leef nog hoor! Het zal jullie misschien niet ontgaan zijn dat het de laatste tijd erg stil (te stil eigenlijk) is op Monsieur Mango. Ik leg jullie vandaag uit hoe dit komt en hoe het nu verder gaat.
Werk
Het liefst zou ik het keihard willen ontkennen, maar sinds ik ben gaan werken is het allemaal wat minder geworden. Tja, ergens ook niet zo gek natuurlijk. 40 uur werken in de week en daarnaast ook nog eens bloggen, dat gaat je echt niet in de koude kleren zitten. Als ik thuis kom van het werk, dan heb ik ’s avonds vaak geen zin meer om nog andere dingen te gaan (of moeten, want laten we eerlijk zijn: zo voelt het) doen. Niet nadenken, maar nog even ontspannen een aflevering kijken voor ik in bed duik. Het is natuurlijk ook wel een hele verandering, van elke dag thuis zitten en dus de hele dag de tijd hebben, tot enkel een avondje waarin ik weinig energie heb. Naast dat ik zelf niet meer aan schrijven toe kom, heb ik ook moeite om al jullie artikelen bij te houden. Soms lees ik er een paar, maar vind ik niet altijd de tijd om te reageren. Niets persoonlijks dus!
Snel, snel, snel
De laatste maanden merkte ik dat het bloggen eigenlijk als volgt ging:
“Oh nee, er staat nog niets voor morgenvroeg ingepland. Snel nog iets schrijven!”
Zo tikte ik ’s avonds vaak nog een artikel om hem de volgende dag te kunnen publiceren. Ik wil niet zeggen dat dit slecht is, maar ik voelde mij er niet prettig bij. Altijd dat gehaast, altijd achter de feiten aanlopen. Foto’s maken terwijl het er eigenlijk al te donker voor is. Het was altijd een soort stress. Na het publiceren had ik een dag rust en dan begon het weer opnieuw, omdat ik op maandag, woensdag en vrijdag (in principe) iets online zet. Waar ik normaal heel erg van de planning en organisatie ben, kreeg ik het bij mijn blog niet voor elkaar om vooruit te plannen. Hierdoor was ik altijd last minute aan het schrijven. Niet echt ontspannend dus!
Waar ik eerst heel erg baalde als ik op één van mijn vaste blogdagen niets gepland had staan, kan ik het nu beter loslaten. Ik ben geen robot, ik ben een mens. Ik blog omdat ik het leuk vind en wanneer het mij uitkomt. Dat een ritme en toffe artikelen bijdragen aan meer volgers, dat weten wij allemaal. Als mij dat even niet lukt, dan niet. Toch?!
DELETE
De afgelopen weken werd het steeds moeilijker om iets te schrijven. Ik kon het gewoonweg niet meer opbrengen om te bloggen. Het werd op een gegeven moment zo erg dat ik eigenlijk gewoon op DELETE wilde klikken om mijn hele blog te verwijderen. Dan was ik er maar vanaf.
Dat zou natuurlijk zonde zijn, dus dat ga ik niet doen 😉 Maar het geeft wel aan hoe het mij gesteld was. Waarom zou ik nog iets schrijven? Ik heb niets te melden. Gedachten die natuurlijk nergens op slaan, want ieder persoon is uniek en daarmee is ook elk blog uniek. Ik ben ik, ik schrijf over de dingen die ik leuk vind, maar vooral ook over dingen die ik belangrijk vind. Dingen waar ik voor sta. Dat dat wellicht minder mensen trekt dan een doorsnee blog: prima. Ik ben geen 13 in een dozijn en daarmee mijn blog ook niet. Ik schrijf graag een inhoudelijk artikel, maar neem jullie net zo lief mee naar de wondere wereld van malle papegaaien. Er moet natuurlijk ook gelachen worden 😉
Focus
Ja ik was mijn focus eigenlijk compleet kwijt. Ik schreef de laatste tijd ‘maar wat’ om een artikel te hebben. Dat bedoel ik natuurlijk niet zo oneerbiedig als het klinkt, maar ik was gewoon helemaal kwijt waar ik voor sta. Waarom ik ooit begonnen ben met bloggen. Welk plezier het bloggen mij bracht.
Ik houd van creatief bezig zijn, van groen leven. Waarom schrijf ik niet gewoon over deze dingen die ik leuk vind? Vrij verschillende onderwerpen misschien, maar hé ik heb nou eenmaal een breed scala aan interesses. Waarom mij beperken omdat ik anders niet in een zogeheten ‘hokje’ pas?! Er zullen vast mensen zijn waarbij het ene onderwerp meer aanspreekt dan het andere. Dat kan. Dan kom je de volgende keer maar weer lezen als het onderwerp je wel aanspreekt. 🙂
Achter de schermen
Het mag op mijn blog dan misschien erg stil zijn, maar achter de schermen ben ik druk bezig. Met het hervinden van mijn focus en energie om te bloggen bijvoorbeeld. En als ik deze gevonden heb, om mijn artikelen in te gaan plannen, zodat ik een buffer heb en niet meer last-minute gestrest iets uit mijn mouw moet schudden. Schrijven waar IK over wil schrijven, niet over wat anderen misschien willen lezen.
Daarnaast ben ik ook bezig met een logo voor mijn blog en voor de andere doeleinden waarvoor ik het wil gebruiken. Heel spannend allemaal! Ondanks dat ik wel ongeveer weet wat ik wil, is het nog steeds niet helemaal naar wens. Ach ja, ik denk dat jullie hem vanzelf wel zien verschijnen als het moment daar is 😉
Ik wilde jullie even laten weten wat er speelt, dat ik bezig ben met een comeback en dat ik hoop dat jullie mij nog niet vergeten zijn 🙂 Ik hoop er snel weer te zijn op de vertrouwde maandag, woensdag en vrijdag!
24 Reacties
Heeeeeel herkenbaar! Ik heb het ook twee maanden gelaten voor wat het was, omdat ik er een ‘moeten’ gevoel aan overhield. Nu heb ik het weer opgepakt, maar dan op mijn eigen tempo. Dus soms zal ik drie keer per week schrijven en soms twee weken niets. Je doet het uiteindelijk voor jezelf.
Precies! Dat is ook zo, maar tegelijkertijd wil je ook je volgers niet teleurstellen. Lastig he?
Ik ken het ook hoor! Toen ik eindelijk weer opkrabbelde werd Budgie weer ziek en nu probeer ik het toch weer verder op te pakken omdat ik weet dat het mij goed doet. Ik blog gewoon wanneer het kan, want het is niet verplicht.
Bloggen is voor je plezier en dat moet natuurlijk wel zo blijven 🙂
Ahh die arme Budgie, hopelijk gaat het een beetje oké met hem!
Ah zo herkenbaar. Ben ondertussen al een maand out met mijn blog omdat ik het gewoon op het moment even niet kan opbrengen al is dat echt wel met pijn in het hart. Ik hoop na de verbouwingen de draad weer op te pakken. Ik hoop dat je snel de balans vind tussen je werk en je blog. Lijkt me niet makkelijk. Veel succes!
Prima instelling! Herpakken en doorgaan, en dan vooral in je eigen tempo! Het moet leuk zijn en blijven want anders houd je het idd niet vol. Want idd, je bent tenslotte een mens en geen robot Maar ondertussen heb je wel weer een eerlijk stuk gepost Succes met je aanpak Inge, komt vast helemaal goed!!
Dankjewel Wendy! (& parrots) 😀
Goed dat je hem niet gedelete hebt want dan zou je echt spijt krijgen! Soms zijn er gewoon andere prioriteiten in het leven en dan staat bloggen op een lager pitje. Logisch maar voor ons gevoel werkt dat niet altijd zo. Ik begin nu ook eindelijk weer een ritme te krijgen en daar ben ik blij om! Komt voor jou ook wel weer. En gewoon schrijven waar jij blij van wordt, dat werkt echt het beste 🙂
Precies! 🙂
Fijn om toch weer eens wat van je te lezen. Gelukkig zie ik je nog wel op Twitter en Instagram :-). Succes met het vinden van tijd. Ik snap het hoor! ’s avonds heb ik zelf ook vaak geen zin meer. En succes met je logo!
We vergen zoveel van onszelf, dat we ervoor moeten waken onszelf niet voorbij te lopen. Er is gewoon zoveel leuks, maar het kan (jammer genoeg) niet allemaal tegelijkertijd! 🙂
Fulltime werken, bloggen en andere zaken combineren dat valt inderdaad niet mee. Het is vooral jammer als het bloggen aan gaat voelen als moeten want dan levert het alleen maar stress op terwijl het toch in principe gewoon een leuke hobby zou moeten zijn. Gewoon je tijd nemen en proberen dat gevoel van dat je iets online moet zetten, los te laten dan komt hopelijk de zin ook weer terug!
Mooi gezegd Wanda! Sluit ik mij helemaal bij aan! 🙂
Je bent niet vergeten hoor! 😀 Logisch dat het bloggen lastiger is met zo een baan. Heb er zelf ook weleens last van. Heb sinds kort een blogplanner geïnstalleerd en nu werk ik naar die teksten toe. Het kost enorm veel tijd dat bloggen en nee je bent geen robot haha. Het is jouw blog waar jij jezelf moet kunnen zijn, en daar hoort dit ook bij!
Een beetje herkenbaar is het wel. 🙂 Ik krijg het ook niet voor elkaar om ver genoeg vooruit te plannen, of uiteindelijk gooi ik het schema toch maar om. Doe maar gewoon rustig aan en dan komt het vast wel weer in orde. In elk geval niet gaan deleten!!!
Ik had er vorige week ff geen zin in en laat het dan ook maar gewoon even voor wat het is. Het moet geen moetje worden en het offline leven is belangrijker, gewoon lekker genieten en bloggen wanneer jij wilt en zin hebt 🙂
Helemaal begrijpelijk hoor, als je 40 uur in de week werkt is het best logisch dat bloggen er bij inschiet! Neem echt gewoon je tijd zou ik zeggen, bloggen moet vooral leuk blijven (want ik ben ervan overtuigd dat daar ook de beste stukken uit komen, uit dat enthousiasme) en wij blijven wel 🙂
Welcome back Inge, goed dat je je blog niet heb gedelete, maar even je rust hebt gepakt 🙂 Ik denk dat haast iedere blogger zich wel herkend in jouw gevoel hierin. Bloggen moet leuk zijn en als dit niet het geval kun je het beter even op een laag pitje zetten 🙂
Heel begrijpelijk! Ik heb dit ook met mijn drukke werkweek, dus soms even op een laag pitje. Vandaar ook mijn ‘late’ reactie op dit bericht 😉 Het echte leven gaat tenslotte voor 🙂 Maar wel fijn weer even wat van je te horen.
Ik herken het maar al te goed hoor! Het is ook gewoon pittig, om te bloggen naast een baan (en in mijn geval ook een gezin). Je rustmomenten heb je ook nodig en een sociaal leven hebben is ook wel fijn 🙂 Het lukt mij soms ook niet om te posten. Heel jammer, maar dat is dan even niet anders.
Soms is het allemaal best veel om tegelijk te doen en bij te houden. En bloggen is erg leuk, maar er gaat ook erg veel tijd in zitten. Neem lekker de tijd en het bloggen komt vanzelf wel weer. Zelf merk ik ook wel eens dat de artikelen of reacties vanuit mijn kant wat korter en bondiger zijn, helemaal prima. Komt vanzelf wel weer..
Zo niet gek allemaal. Ik heb zelf eindelijk weer dat bloggevoel teruggevonden, maar ik blijf tegen mezelf zeggen dat niets moet en dat ik het vooral moet doen omdat ik het leuk vind. Het liefst post ik drie of vier blogs per week, maar als dat niet lukt, is dat ook niet erg. Hou het leuk voor jezelf, dat is het belangrijkste 🙂
Sinds ‘k op 1 Mei fulltime werk kom ‘k ook niet meer aan bloggen toe. Mijn hoofd zat vol met het werk dat ‘k de inspiratie voor m’n blog verloor. Zo publiceerde ‘k een foto maar wist me geen raad met wat ‘k er bij moest schrijven.. Dus, jouw verhaal hier is heel herkenbaar 😉 ‘k Kom ook niet aan inplannen toe omdat ‘k de inspiratie kwijt ben. ‘k Neem nu even tijd voor mezelf & wie weet komt ’t ooit terug 🙂
Doe niets overhaast en op je eigen tempo……
Xoxo